Informacja
o terenie IV Rajdu Baden Powella - Promno, 20.02.2005
"Posłannictwem
moim jest rozprzestrzenianie przyjaźni i braterstwa na
całym świecie."
Robert Baden-Powell
Organizatorzy:
Harcerski Klub
Turystyczny "Azymut" w Swarzędzu (jednostka
Związku Harcerstwa Polskiego i Polskiego Towarzystwa
Turystyczno-Krajoznawczego - Oddziału "Meblarz" w
Swarzędzu)
|
Cele Rajdu:
- uczczenie 148 rocznicy urodzin twórcy skautingu
Roberta Baden-Powella,
- spotkanie z okazji Dnia Myśli Braterskiej oraz
integracja drużyn harcerskich,
- promocja harcerstwa i skautingu,
- popularyzacja walorów turystycznych i
przyrodniczych okolic Poznania. |
Trasa
Rajdu: Start - dworzec PKP Pobiedziska, szlak
zielony przez miasto, wzdłuż Jeziora Dobre, osada domków
letniskowych Kapalica, wzgórze 127 m n.p.m., rez. Jezioro
Drążynek, rez. Las Liściasty w Promnie, Jezioro Brzostek -
meta na leśnym parkingu w Promnie, przejście szlakiem
zielonym przez rez. Jezioro Dębiniec do stacji PKP Promno
(łącznie ok. 14 km)
POBIEDZISKA
KOŚCIÓŁ PW.
ŚW. MICHAŁA ARCHANIOŁA jest najcenniejszym zabytkiem
Pobiedzisk. Należy do najstarszych kościołów gotyckich w
Wielkopolsce. Powstał na przełomie XIII i XIV wieku i mimo
wielu zniszczeń i przeróbek, przetrwał do dziś. Jest to
budowla jednonawowa, z nieco niższym i węższym
prezbiterium oddzielonym od nawy ostrym łukiem tęczowym. W
klasycystycznym ołtarzu głównym z początku XIX w.
znajduje się obraz św. Michała Archanioła z 1621 r. Na
uwagę zasługują też: rzeźba Matki Boskiej Bolesnej z II
połowy XV wieku, epitafia księdza Stanisława Grotha i
Mieczysława Jackowskiego z XIX w. (syna Maksymiliana). Na
zewnętrznych murach kościoła znajduje się ponad 1000
zagadkowych dołków wyżłobionych w gotyckiej cegle.
Powstały one prawdopodobnie, w XIV-XVI wieku podczas
używania tzw. świdrów ogniowych do rozpalania rytualnego
ognia.
Zagadkowe
dołki na murze kościoła w Pobiedziskach
DREWNIANA
DZWONNICA z XIX wieku zbudowana w sąsiedztwie kościoła
św. Michała Archanioła. W dzwonnicy znajdują się cztery
dzwony: najmniejszy św. Marcin (1895 r.), średni św.
Józef (1894 r.), większy św. Walenty (1894 r.) oraz
największy Kazimierz Odnowiciel o wadze l 100 kg, który
został ufundowany w 1998 r. przez społeczeństwo gminy dla
uczczenia 950-lecia powstania Pobiedzisk. Zastąpił on
najstarszy uszkodzony dzwon ofiarowany św. Michałowi z 1845
r., który w chwili obecnej ustawiony jest obok dzwonnicy. Na
placu przykościelnym rośnie potężna robinia akacjowa,
uznana za pomnik przyrody.
Gotycki
kościół farny w Pobiedziskach z drewnianą dzwonnicą
i pomnikową robinią akacjową
PARK
KRAJOBRAZOWY PROMNO
PARK KRAJOBRAZOWY
PROMNO został utworzony w 1993 roku na powierzchni 2077 ha w
celu ochrony polodowcowego krajobrazu morenowego
urozmaiconego wodami płynącymi i stojącymi. Najwyższe
wzniesienie tego terenu, u którego podnóża leży osada
domków rekreacyjnych Kapalica, liczy 127 m n.p.m. i znajduje
się w południowo-wschodniej części parku. Rozgałęzione
pasma wzgórz tworzą tu liczne grzbiety i jary, które
porasta las mieszany.
Widok na
osadę domków letniskowych w Kapalicy
Wielką atrakcją
tego parku są lasy o bardzo bogatym i zróżnicowanym
podszyciu krzewów oraz o niezwykłym bogactwie flory
wiosennej. Jego osobliwością jest stanowisko kłoci
wiechowatej nad jeziorem Drążynek, uważane za największe
w Wielkopolsce. Wiele zagłębień terenu wypełnionych wodą
tworzy malownicze jeziorka wśród lasow.
Jedna z
drużyn harcerskich na trasie rajdu
W lasach
północnej i zachodniej części parku dominuje sosna,
natomiast w części południowo-wschodniej przeważają
drzewa liściaste: grab, dąb szypułkowy, klon zwyczajny,
jawor, klon polny, jesion i brzoza. W Parku Krajobrazowym
Promno znajdują się rezerwaty przyrody: Las Liściasty w
Promnie, Jezioro Drążynek, Jezioro Dębiniec.
Tradycyjna
grochówka na mecie rajdu
PROMNO
Stacja PKP Promno
leży na linii kolejowej Poznań-Gniezno. Ze stacji do wsi
Promno jest około 4 km. Osada była znana już w 1257 roku i
stanowiła własność Grzymalitów Prądzyńskich. Z tego
rodu wywodzi się generał Ignacy Prądzyński.
________________________
Tekst i
fotografie: Lech Rugała