Informacja o terenie IV Rajdu Baden Powella - Promno, 20.02.2005

"Posłannictwem moim jest rozprzestrzenianie przyjaźni i braterstwa na całym świecie."
Robert Baden-Powell

Organizatorzy: Harcerski Klub Turystyczny "Azymut" w Swarzędzu (jednostka Związku Harcerstwa Polskiego i Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego - Oddziału "Meblarz" w Swarzędzu)

Cele Rajdu:
- uczczenie 148 rocznicy urodzin twórcy skautingu Roberta Baden-Powella,
- spotkanie z okazji Dnia Myśli Braterskiej oraz integracja drużyn harcerskich,
- promocja harcerstwa i skautingu,
- popularyzacja walorów turystycznych i przyrodniczych okolic Poznania.

Trasa Rajdu: Start - dworzec PKP Pobiedziska, szlak zielony przez miasto, wzdłuż Jeziora Dobre, osada domków letniskowych Kapalica, wzgórze 127 m n.p.m., rez. Jezioro Drążynek, rez. Las Liściasty w Promnie, Jezioro Brzostek - meta na leśnym parkingu w Promnie, przejście szlakiem zielonym przez rez. Jezioro Dębiniec do stacji PKP Promno (łącznie ok. 14 km)

POBIEDZISKA

KOŚCIÓŁ PW. ŚW. MICHAŁA ARCHANIOŁA jest najcenniejszym zabytkiem Pobiedzisk. Należy do najstarszych kościołów gotyckich w Wielkopolsce. Powstał na przełomie XIII i XIV wieku i mimo wielu zniszczeń i przeróbek, przetrwał do dziś. Jest to budowla jednonawowa, z nieco niższym i węższym prezbiterium oddzielonym od nawy ostrym łukiem tęczowym. W klasycystycznym ołtarzu głównym z początku XIX w. znajduje się obraz św. Michała Archanioła z 1621 r. Na uwagę zasługują też: rzeźba Matki Boskiej Bolesnej z II połowy XV wieku, epitafia księdza Stanisława Grotha i Mieczysława Jackowskiego z XIX w. (syna Maksymiliana). Na zewnętrznych murach kościoła znajduje się ponad 1000 zagadkowych dołków wyżłobionych w gotyckiej cegle. Powstały one prawdopodobnie, w XIV-XVI wieku podczas używania tzw. świdrów ogniowych do rozpalania rytualnego ognia.

Zagadkowe dołki na murze kościoła w Pobiedziskach

DREWNIANA DZWONNICA z XIX wieku zbudowana w sąsiedztwie kościoła św. Michała Archanioła. W dzwonnicy znajdują się cztery dzwony: najmniejszy św. Marcin (1895 r.), średni św. Józef (1894 r.), większy św. Walenty (1894 r.) oraz największy Kazimierz Odnowiciel o wadze l 100 kg, który został ufundowany w 1998 r. przez społeczeństwo gminy dla uczczenia 950-lecia powstania Pobiedzisk. Zastąpił on najstarszy uszkodzony dzwon ofiarowany św. Michałowi z 1845 r., który w chwili obecnej ustawiony jest obok dzwonnicy. Na placu przykościelnym rośnie potężna robinia akacjowa, uznana za pomnik przyrody.

Gotycki kościół farny w Pobiedziskach z drewnianą dzwonnicą
i pomnikową robinią akacjową

PARK KRAJOBRAZOWY PROMNO

PARK KRAJOBRAZOWY PROMNO został utworzony w 1993 roku na powierzchni 2077 ha w celu ochrony polodowcowego krajobrazu morenowego urozmaiconego wodami płynącymi i stojącymi. Najwyższe wzniesienie tego terenu, u którego podnóża leży osada domków rekreacyjnych Kapalica, liczy 127 m n.p.m. i znajduje się w południowo-wschodniej części parku. Rozgałęzione pasma wzgórz tworzą tu liczne grzbiety i jary, które porasta las mieszany.

Widok na osadę domków letniskowych w Kapalicy

Wielką atrakcją tego parku są lasy o bardzo bogatym i zróżnicowanym podszyciu krzewów oraz o niezwykłym bogactwie flory wiosennej. Jego osobliwością jest stanowisko kłoci wiechowatej nad jeziorem Drążynek, uważane za największe w Wielkopolsce. Wiele zagłębień terenu wypełnionych wodą tworzy malownicze jeziorka wśród lasow.

Jedna z drużyn harcerskich na trasie rajdu

W lasach północnej i zachodniej części parku dominuje sosna, natomiast w części południowo-wschodniej przeważają drzewa liściaste: grab, dąb szypułkowy, klon zwyczajny, jawor, klon polny, jesion i brzoza. W Parku Krajobrazowym Promno znajdują się rezerwaty przyrody: Las Liściasty w Promnie, Jezioro Drążynek, Jezioro Dębiniec.

Tradycyjna grochówka na mecie rajdu

PROMNO

Stacja PKP Promno leży na linii kolejowej Poznań-Gniezno. Ze stacji do wsi Promno jest około 4 km. Osada była znana już w 1257 roku i stanowiła własność Grzymalitów Prądzyńskich. Z tego rodu wywodzi się generał Ignacy Prądzyński.

________________________

Tekst i fotografie: Lech Rugała

| Strona główna |

Copyright © Lech Rugała