Wokół Doliny KamionkiDolina niewielkiej rzeczki Kamionki i jej otoczenie wyróżniają się na mapie Wielkopolski sporymi różnicami wysokości i bogactwem przyrody. Rzeczka płynie tam głęboko wciętą doliną o stromych zboczach i jarach. Bogate, mroczne i tajemnicze bagienne lasy olszowe, liczne Źródliska oraz sama Kamionka o wartkim, prawie górskim nurcie są charakterystyczne dla tej doliny. W wielu miejscach występują przyrodnicze osobliwości takie jak m.in. górski pełnik europejski, nietypowe paprocie i wiele rzadkich gatunków roślin i zwierząt, co wskazuje na dużą czystość środowiska. Dolina Kamionki to rynna
glacjalna, czyli zagłębienie terenu powstałe w wyniku działalności wód
roztopowych wypływających z lodowca. Lodowiec w trakcie
wycofywania się z tych terenów topniał i pękał, zostawiając po
sobie ogromne ilości wody. Rzeki płynące w szczelinach pod lodowcem
miały olbrzymią siłę, były niczym dzisiejsze górskie potoki,
tylko że znacznie większe. Te rwące potoki płynące pod lodowcem
wyrzeźbiły malowniczą dolinę Kamionki, której wnętrze wypełnione
jest różnymi progami, wzniesieniami, zagłębieniami i jarami. Stąd wniosek, że w trakcie tworzenia tej wspaniałej rynny glacjalnej
zachodzić musiało bardzo wiele procesów denudacyjnych.
W okolicy nie brakuje też cennych
zabytków. Najstarszym z nich jest gotycki kościół p.w. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Kamionnie z
1499 roku, ciekawie położony nad krawędzią doliny. Szczególnie wyróżnia się
bogato ornamentowany cegłą, gotycki szczyt kościoła od wschodniej
strony. Z Kamionny wędrowaliśmy po terenie obfitującym w krajobrazy niczym nie
różniące się od pogórzy, mającymi jednak nad nimi tą przewagę, że na
pogórzach brakuje naturalnych jezior. |