Poczty
sztandarowe na uroczystym festynie
"Bractwa Kurkowego" w
Grzebienisku
W miejscowym mini-muzeum rolnictwa obejrzeliśmy kilka ciekawych ekponatów związanych z rolnictwem (m.in. zakonserwowany ciągnik Ursus starego typu, młockarnia, pługi, radło itd.) oraz kilkanaście różnych ciekawych rzeźb o motywach historycznych i sakralnych, projektu nie żyjącego już księdza Zygmunta Humerczyka, wykonanych z metalowych części narzędzi i maszyn rolniczych, drewna oraz kamienia.
 Tablica pamięci
ks. Zygmunta |
 Rzeźba
w formie tronu, wykonana |
Zwiedziliśmy tam jeszcze park i neoklasycystyczny dworek - typową małą siedzibę dworską charakterystyczną dla XIX wiecznej Wielkopolski (dawna posiadłość Mycielskich). Dworek został odrestaurowany w 1976 roku przez profesora laryngologii Aleksandra Zakrzewskiego z Poznania. Obecnie na terenie posiadłości mieści się ośrodek turystyczno - rekreacyjny prowadzony przez Pawła Zakrzewskiego.
Neoklasycystyczny dworek w Grzebienisku
Następnie podjechaliśmy około 3,5 km na północ od Grzebieniska, gdzie w lesie znajduje się betonowy pomnik, ustawiony w pobliżu miejsca straceń z okresu ostatniej wojny. Jesienią 1939 r. hitlerowcy rozstrzelali tu kilka grup niewinnych Polaków (m.in. 4 listopada 1939 r. 72 osoby). W lesie tym grzebano również zamordowanych w innych miejscach. Łączną liczbę ofiar szacuje się na ok. 260 osób.
Spod
pomnika udaliśmy się na kilkukilometrowy spacer po leśnych
duktach. W lasach tych, należących do Nadleśnictwa Pniewy
i gminy Kaźmierz, utworzono trzy rezerwaty:
- "Brzęki przy Starej Gajówce" - utworzony w 1959
r. Rezerwat leśny, powierzchnia 5,96 ha. Ochronie podlega
ok. 30 okazów brzęka (jarząbu brekini).
- "Bytyńskie Brzęki" - utworzony w 1959 r.
Rezerwat leśny, powierzchnia 14,24 ha. Ochronie podlega
jedno z najliczniejszych w Wielkopolsce stanowisk brekini; w
runie m.in. wiciokrzew pomorski, wawrzynek wilczełyko,
podkolan biały.
- "Huby Grzebieniskie" - utworzony w 1958 r.
Rezerwat florystyczny, powierzchnia 1,28 ha. Ochronie podlega
stanowisko obuwika pospolitego, największego polskiego
storczyka, występującego tu razem z chronioną lilią
złotogłowiem. Rezerwat obejmuje fragment lasu liściastego
z przewagą dębów i dużym udziałem modrzewi.
Przy
tablicy informacyjnej przed wejściem do rezerwatu
"Huby Grzebieniskie"
Dotarliśmy do dwóch z wymienionych wyżej rezerwatów. W pierwszym niestety kwitnących storczyków nie udało nam się wypatrzyć. Być może to skutek wyjątkowo zimnego tegorocznego maja, więc na ich kwitnienie trzeba było jeszcze poczekać.
W
dniu 11 czerwca, w tym samym miejscu Zosia odnalazła
już tylko przekwitnięte egzemplarze
obuwika pospolitego
Natomiast w rezerwacie "Brzęki przy Starej Gajówce" i jego otulinie zauważyliśmy wypuszczające wiosenne listki, przypominające kształtem wydłużony liść klonu, pojedyńcze okazy jarząba brekini.
Podejście
pod wzniesienie w rezerwacie
"Brzęki przy Starej Gajówce"
W drodze powrotnej z drugiego rezerwatu zmoczył nas jeszcze majowy deszczyk. Około godz. 15:30, po przejściu łącznie ponad 10 km, dotarliśmy wygłodniali do pomnika, skąd po skromnym posiłku udaliśmy się w drogę powrotną do Poznania. Część z nas pojechała przez Kaźmierz, a na trasie na chwilę zatrzymaliśmy się przy zbiorniku wodnym w Radzynach spojrzeć z zapory na wodę i malownicze widoki na okolicę.
Widok na zalew i zaporę w Radzynach koło Kaźmierza
________________________